Huragan Katrina uderzył w Zatokę Meksykańską 29 sierpnia 2005 r., powodując zniszczenie nadmorskich miast w stanach Missisipi i Luizjana. W rezultacie zginęło ponad 1.800 osób, a około milion zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów.
To szósty najbardziej intensywny huragan notowana na Atlantyku (jej wiatry osiągały 280 kilometrów na godzinę) i numer jeden na liście najbardziej śmiercionośnych w historii Stanów Zjednoczonych. Jest również wymieniany jako huragan, który spowodował największe szkody materialne w kraju: 108 miliardów dolarów.
Skutki huraganu Katrina w Nowym Orleanie
Najbardziej ucierpiało miasto Nowy Orlean, którego tamy ustąpiły z powodu złego zarządzania, pozostawiając 80% miasta zatopionego. Około 20% z pół miliona obywateli zostało pozostawionych bez prądu, żywności lub czystej wody, czekając na pomoc, która była opóźniona o kilka dni, co jeszcze bardziej pogorszyło niefortunną sytuację, na którą złożyły się trujące wody, trupy unoszące się na ulicach, grabieże, morderstwa i ogólny chaos.
Powstał Korpus Inżynieryjny Armii Stanów Zjednoczonych, który zaprojektował i zbudował system wałów przeciwpowodziowych odpowiedzialny za awarię wałów przeciwpowodziowych a także powodzie w styczniu 2008 r. Awaria zabezpieczeń doprowadziła również do rezygnacji Michaela D. Browna, dyrektora Federalnej Agencji Zarządzania Kryzysowego (FEMA) i Eddiego Compassa, nadinspektora z Departamentu Policji Nowego Orleanu.