El gatunek muzyczny reggae Urodził się pod koniec lat 60. na Jamajce. Jedną z głównych cech tego gatunku jest akcentowanie off-beat, czyli zmiana brzmienia instrumentów muzycznych. Również tempo reggae jest wolne i płynne, bez większych zmian. Z tego powodu jego wykładnicy nie mają tych samych cech, co inne gatunki.
Artyści tacy jak Bob Marley, Peter Tosh, Bunny Wailer i Jimmy Cliff uznali się za największych przedstawicieli gatunku reggae. Trzech z nich miało coś wspólnego: religię rastafarian.
Należy zauważyć, że w przypadku tego gatunku muzycznego istnieje znany na całym świecie stereotyp, który wyznają wszyscy miłośnicy i rzecznicy muzyki reggae: być wszystkimi wierzącymi. rasty. Ten ruch ma szczególny styl życia, który przyjęło wielu śpiewaków reggae.
Dredy z pasją identyfikują się jako takie i wyróżniają się estetyką i wyglądem. Noszą włosy w dredy (włosy splecione) i noszą czapki z dzianiny zwane tamsami. Ubrania są wykonane z włókien roślinnych i są wygodne i luźne. Ponieważ ten ruch ma kolor zielony, żółty i czerwony jako swoją flagę, bardzo często można zobaczyć, jak używają ich do opracowywania swoich ubrań.
Z biegiem lat, więcej niż ruch, stało się to modą wśród fanów muzyka reggae. Dlatego nawet u osób nieznających historii Rastafari można docenić dredy i ubrania z nadrukowanym lwem Judy. Jako że śpiewacy muzyki reggae wykorzystali w swoich tekstach fragmenty fragmentów Biblii - tacy jak Bob Marley - który błędnie założył, że ci śpiewacy są również uważani za osobowości z historii etiopskiego rastafarian.