Hans Christian Andersen (1805-1875) was een Deense schrijver, beroemd om zijn sprookjes. 'Het lelijke eendje' en 'De kleine zeemeermin' behoren tot zijn beroemdste werken.
Opgegroeid in armoede (soms moest zijn familie bedelen), verhuisde Andersen op 14-jarige leeftijd van Odense naar Kopenhagen. Daar probeerde ze operazangeres te worden, maar dat mislukte. Hij slaagde er echter in vrienden te maken met de directeur van het Teatro Real, die zijn vriend voor het leven zou zijn.
'Reis te voet van het Holmenkanaal naar de oostpunt van Amager' Het werd gepubliceerd in 1829, twee jaar na het verlaten van de Elsinor-school, waar het op verzoek van koning Frederik VI was. Daar leefde hij, zoals hij later erkende, de donkerste en bitterste jaren van zijn leven
Dit fantasieverhaal leverde Andersen zijn eerste erkenning op en de mogelijkheid om door te gaan met het betalen van reiskosten (koning Frederik VI werd zijn beschermheer) om nieuwe werken te schrijven, aangezien hij was een verstokte reiziger dat hij veel onderwerpen voor zijn geschriften tekende van de plaatsen die hij bezocht.
De sentimentele romans werden enige tijd als zijn sterkste punt beschouwd, totdat hij het medium vond dat zijn genie zou vereeuwigen: sprookjes, ook al wilde hij echt erkend worden als romanschrijver en toneelschrijver. Hij produceerde ongeveer één volume kinderverhalen per jaar, die werden gekenmerkt door het vertellen met zijn eigen stem. Uiteindelijk zou het erkend als de beste auteur uit Denemarken en een van de groten van de Europese literatuur vanwege zijn gevoel voor fantasie, zijn krachtige beschrijvingen en zijn scherpe gevoeligheid.