De literaire geschiedenis van Peru zou niet hetzelfde zijn geweest zonder José Maria Arguedas. Van hem kunnen we zeggen dat hij een van de belangrijkste namen is geweest in het zogenaamde inheemse verhaal van Latijns-Amerika. Behalve dat hij schrijver en dichter was, moet ook worden vermeld dat hij zowel leraar als antropoloog en vertaler was.
Daarom zijn de werken van José María Arguedas vrij talrijk. Mensen zeggen dat omvatten in totaal ongeveer 400 geschriften, van romans en korte verhalen tot vertalingen of essays en diverse artikelen. Hij werd opgevoed tussen westerse en inheemse culturele tradities, dus niemand zoals hij weet perfect hoe hij zich in de schoenen van de inheemse bevolking moet verplaatsen. Hij heeft tijdens zijn carrière veel erkenning gekregen. Een van de meest prominente is Mario Vargas Llosa die een van zijn boeken aan haar opdroeg.
De belangrijkste romans van José María Arguedas
- 'Yawar Fiesta': We moesten de eerste roman noemen. Het werd gepubliceerd in 1941 en behoort nu al tot de stroming van het indigenismo. Voor critici is het een van de beste romans van de schrijver. Daarin vertelt hij over een stierengevecht dat plaatsvindt in het kader van een festival, in een stad in de zuidelijke hooglanden van Peru.
- 'De diepe rivieren': Specifiek is het het derde werk van de schrijver en een van de meest emblematische. Hoewel het verwijst naar de Andes-rivieren en hun diepte, is het niets meer dan een duidelijke verwijzing naar de wortels van de Andes-cultuur. Voor hem was het de ware identiteit van Peru. 'Los Ríos Profundos' verscheen in 1958 en ontving de Nationale Prijs voor Cultuurbevordering. Jaren later werd het boek in verschillende talen vertaald. Er wordt gezegd dat met deze roman de zogenaamde neo-inheemse stroming begon. Naast dit alles moet worden vermeld dat het een autobiografisch thema had.
- 'Zesde': Deze roman Het werd in 1961 gepubliceerd en hij won ook de Nationale Prijs voor Cultuurbevordering. Het is een van de kortste werken en vertelt over de tijd van de auteur in de gevangenis. Als het moet worden gedefinieerd, moet worden gezegd dat het zowel een gevoelig als idealistisch werk is.
- 'De vos boven en de vos beneden': Dit is de laatste roman en de roman die postuum werd gepubliceerd. Het bevat enkele zeer intieme dagboeken over waar de auteur mee belast was, terwijl hij dit werk aan het schrijven was. Het lijkt erop dat het idee van zijn zelfmoord al een feit was.
De verhalen
Binnen de verhalenverzameling, José María Arguedas gepubliceerd 'Water' in 1935. De onderscheidingen waren onmiddellijk en het werd ook in verschillende talen vertaald. In 1955 zou het verhaal arriveren 'De dood van de Arango' dat was de eerste prijs in de Latijns-Amerikaanse wedstrijd voor korte verhalen. 'De pijn van Rasu Ñiti' Het is een kort verhaal dat in 1962 werd gepubliceerd. Het speelt zich af in een Peruaans dorp en is een van de verhalen met de best ontvangen recensies.
Zijn poëzie werkt
In dit geval de poëziewerken zijn geschreven in het Quechua. Al werden ze enige tijd later ook in het Spaans vertaald. Het was de schrijver zelf die het deed. Ongetwijfeld zullen we in de poëzie van José María Arguedas de grote mythen vinden, evenals eisen en sociaal protest.
- 'Aan onze creatieve vader Túpac Amaru'.
- 'Ode aan de Jet'
- 'Aan het verheven volk van Vietnam'.
De studie van folklore in José María Arguedas
In 1938 schreef hij een essay genaamd, 'Kechwa-lied'. In 1947 zag hij het licht 'Peruaanse mythen, legendes en verhalen'. Aan de andere kant, in 1957 zou het aankomen, 'Evolutie van inheemse gemeenschappen', die de Nationale Prijs voor Cultuurbevordering ontving.